موزه کشتی شکسته که در داخل قلعه گیرنیه واقع شده، یک قایق باری را به نمایش می گذارد که حدود 2300 سال پیش در نزدیکی این شهر غرق شده است. این کشتی در سال 1965 توسط یک غواص محلی در عمق بیش از 30 متری کشف شد و بین سال های 1967 و 1969 توسط باستان شناسان دریایی از دانشگاه پنسیلوانیا به سطح آب آورده شد. این کشتی کهن ترین کشتی غرق شده شناخته شده است و تاریخ گذاری کربن 14 نشان می دهد که در سال 389 پیش از میلاد، در حوالی دوران اسکندر کبیر، ساخته شده است. اگر قصد مهاجرت به قبرس شمالی را دارید؛ ازین موزه جذاب دیدن فرمایید.
موزه کشتی غرق شده در گیرنیه
کشتی غرق شده در گیرنیه در دوران زندگی اسکندر کبیر و جانشینان او در دریای مدیترانه حرکت می کرد. در حالی که کشتی های غرق شده باستانی در سراسر مدیترانه یافت شده اند، تقریباً هیچ اثری از خود کشتی ها باقی نمانده است. اما کشتی گیرنیه متفاوت است. جریان های دریایی کمک کردند که لایه ای محافظ از ماسه خیلی زود پس از رسیدن کشتی به کف دریا دور آن شکل بگیرد، که از حمله اکسیژن و موجودات دریایی به چوب های آن جلوگیری کرده و مانع از تخریب کشتی شد.
به دلیل ماندن طولانی مدت در زیر آب، چوب های کشتی دچار تجزیه سلولی شده و حالتی شبیه نان خیس پیدا کرده بود. برای حفظ و نگهداری، چوب ها با پلی اتیلن گلیکول آغشته شدند تا به آنها استحکام بدهد و از انقباض آنها جلوگیری کند.
این کشتی به روش "پوسته اول" ساخته شده بود، که بر خلاف روش امروزی است. به جای ساختن یک اسکلت از دنده ها ابتدا، تخته های بیرونی از کیل کشتی ساخته شده و سپس دنده ها گذاشته شده و با میخ های مسی محکم شده بودند. این کشتی برای سرویس طولانی مدت طراحی شده بود و تحت تعمیرات زیادی قرار گرفته بود. در آخرین دوره تعمیرات، یک لایه از ورق سربی به بدنه کشتی افزوده شد تا آن را ضدآب کند. زمانی که کشتی غرق شد، حداقل 80 سال از زمان کار آن می گذشته است.
شواهد نشان می دهد که این کشتی در حدود سال 300 پیش از میلاد، هنگامی که نسبتاً قدیمی بوده، در اثر طوفان های سخت دریا غرق شده است. بسیاری معتقدند که دزدی دریایی در غرق شدن این کشتی نقش داشته است - باستان شناسان نوک نیزه هایی را در داخل بدنه کشتی پیدا کرده اند که ممکن است نشانه ای از حمله قبل از غرق شدن باشد.
اشیای به نمایش گذاشته شده در قلعه گیرنیه همان هایی هستند که این کشتی در آخرین سفر خود حدود 2300 سال پیش حمل می کرد. محموله این کشتی چوبی 15 متری (از چوب درخت کاج حلبی) شامل آمفور، بادام، غلات، شراب و سنگ های آسیاب از جزایر یونانی ساموس، رودس و کوس بود. احتمالاً خدمه آن در امتداد سواحل آناتولی و تا جزایر دودکانس در یونان تجارت می کردند.
طبقات بالایی تالار نمایشگاه عکس هایی از غواصی باستان شناسی را نشان می دهد و به سکوی مشاهده ای که بر فراز کشتی غرق شده قرار دارد منتهی می شود. کشتی با مواد نگهدارنده آغشته شده و اکنون در محیطی خنک، خشک و کم نور نگهداری می شود.
پس از بازیابی، بازسازی این کشتی تقریباً 6 سال طول کشید و موزه نهایتاً در مارس 1976 برای بازدید عموم باز شد. نمایشگاه این کشتی بسیار خوب حفظ شده و بخش اعظم آن در وضعیت خوبی قرار دارد و یکی از نقاط دیدنی توصیه شده هنگام بازدید از مرکز شهر کرنیا است.
